deontologie en consequentialisme

[arjandevisser]

In mijn aantekeningen heb ik staan dat er twee tegengestelde begrippenparen zijn nl
deontologie en teleologie en consequentialisme en teleologie. Hierbij is consequentialisme blind voor de gevolgen terwijl deontologie dat niet is. Nu vind ik dat achteraf gek want consequentialisme wijst als woord juist naar de gevolgen (althans dat is mijn primaire assosiatie, het kan ook zijn dat consequent naar het principe gekeken kan worden, kortom ik weet het echt niet).
Ik twijfel dus aan mijn aantekeningen.
Wie helpt.

[Peter van Hooff]

In mijn aantekeningen staat wb dit begrippenpaar:

Deontologie:
Bepaalde handelingen of intenties van actor zijn op zichzelf fout.

Consequentialisme:
richt zich uitsluitend op de vraag wat betere gevolgen heeft.

[Erik]

vlgs mij:
deontologie: plicht-gestuurd. gevolgen zijn niet zo relevant. Kant pur sang dus.
teleologie: de MORELE gevolgen zijn relevant, hoe je die bereikt maakt niet uit.
consequentialisme: de gevolgen zijn relevant, maar zijn niet noodzakelijk morele gevolgen/doelen.

Aristoteles is niet in deze onderverdelingen te vatten, omdat het bij hem de handeling zelf is, die moreel/immoreel bepaalt.

[Jo]

En hoe past hier dat begrip 'axiologie' nou in?

[Erik]

Ik dump maar even een stukje uit Routledge ecyclopedia of Philosophy:

‘Axiology’ is a translation of the German Axiologie, which simply means
‘theory of value’. Axiology is the branch of practical philosophy which seeks to
provide a theoretical account of the nature of values, whether moral, prudential
or aesthetic (see Values). Values are understood in their tradition to be the
proper objects of practical attitudes, analogous to the way truth is the proper
object of our theoretical judgments. Historically, there have been three
important groups of philosophers whose work can be described under the
heading of ‘axiology’. One of these is the American school of John Dewey and
C.I. Lewis (see Pragmatism in ethics). The American school was subjectivist;
values were viewed as created by subjective interests, in the form of desires.
The Austro-German and British traditions, in contrast, were primarily realist or
objectivist (see Moral realism §§1).

Routledge Encyclopedia of Philosophy, Version 1.0, London: Routledge

[Milos]

Erik

Ik meen dat de deugdenethiek van Aristotles wel onder te verdelen is in teolologie, immers hoe ik het opvat gaat het in de teologie erom dat er een TEXT nagestreefd wordt. En in de deugdenethiek van Arisostoteles in Geluk het doel.

But correct me if i am wrong

[MasterB]

Milos said:

Erik

Ik meen dat de deugdenethiek van Aristotles wel onder te verdelen is in teolologie, immers hoe ik het opvat gaat het in de teologie erom dat er een TEXT nagestreefd wordt. En in de deugdenethiek van Arisostoteles in Geluk het doel.

But correct me if i am wrong

Volgens mijn aantekeningen is de deugdethiek van Aristoteles wel een teleologisch ethische theorie, maar die valt niet onder te brengen bij de teleologie versus de deontologische theorieen.

De exacte aantekeningen heb ik hier niet meer, maar ik zal het snel opzoeken.